ഈര്‍പ്പം തേടുന്ന നേര്‍ച്ചകള്‍
ഉറവകള്‍ തേടി ഉണങ്ങിവരണ്ട നദി
കൂട്ടംകുട്ടമായി കാട്ടുമൃഗങ്ങള്‍
ദാഹജലം നൽകാത്ത നദിയോട് പിണങ്ങി
തിരിച്ചു കാടുകയറുന്നു
നീരാട്ടു മുടങ്ങിയ ചീങ്കണ്ണികള്‍
അടവെച്ചിരിക്കുന്ന അവയുടെ മുട്ടകള്‍
കുഴിമാന്തി ഓരോന്നായി തിന്നുന്നു
മത്സ്യങ്ങളെ കാത്ത്
കണ്ണുവരണ്ട പൊന്മാനുകള്‍
കാലിടറി നിലം പതിക്കുന്നു
മൂർച്ചയുള്ളൊരു അസ്ത്രത്തില്‍ കുരുങ്ങിയ കലമാന്‍
നായാട്ടുകാരനെ കാണാഞ്ഞ്
രക്തത്തില്‍ കുളിച്ചു കിടന്നു പിടയുന്നു
ദര്‍ശനം കഴിഞ്ഞു
തിരിച്ചിറങ്ങുന്ന തീര്‍ത്ഥാടകരെ കാത്ത്
പുലിനഖവും രുദ്രാക്ഷവുമായി
വഴിയരുകിൽ ഗോത്രവര്‍ഗക്കാര്‍
വ്രതം തെററിയവരുടെവിഴുപ്പു വീണതിനാലാണ്
ഉറവ നഷ്ടപ്പെട്ടതെന്ന് തടാകവിലാപം
ഒരു പ്രളയകാലത്തില്‍
ഹൃദയം മുറിക്കുന്ന താന്തോന്നികളെ
നഗരകുടങ്ങളില്‍ മുക്കിതാഴ്ത്തുന്നതും
സ്വപ്നം കണ്ട്, നെടുവീർപ്പിട്ടു്,
ഓരോ ഉണങ്ങികുഴിഞ്ഞ നദിയും
നീരൊഴുക്കിനായി നേര്‍ച്ചകള്‍ നേരുന്നു.
..................... വിശ്വം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ